ﺗﺄثیر تمرین‌های متفاوت ورزشی بر مقادیر عامل نوروتروفیک مشتق از مغز موش‌های صحرایی

حامد برزگر ؛ الهام وسدی؛ محبوبه برجیان فرد
دانشجوی دکتری دانشگاه تهران

مجله فیزیولوژی ورزشی

پژوهش حاضر با هدف شناخت اثرات احتمالی شیوه­های متفاوت تمرینات ورزشی بر مقادیر عامل نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) در هیپوکمپ موش­های صحرایی بالغ انجام شد. در این پژوهش تجربی- آزمایشگاهی ۳۵ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (با سن ۸ هفته و میانگین وزن ۱۰±۱۷۰ گرم)، به طور تصادفی در ۵گروه مساوی ۷ تایی کنترل، تمرین استقامتی، تمرین تناوبی شدید، تمرین پر‌شدت و تمرین بر سطح شیب­دار تقسیم شدند. گروه تمرین استقامتی به مدت ۸ هفته، تحت فعالیت ورزشی استقامتی بر روی نوار گردان مخصوص جوندگان قرار گرفتند. گروه تمرین تناوبی شدید، به مدت ۸ هفته فعالیت ورزشی تناوبی با استراحت فعال بر نوارگردان اجرا کردند. گروه تمرین پر‌شدت، با شدت بالا بر نوارگردان دویدند. گروه تمرین بر سطح شیب­دار، بر نوار گردان شیب­دار فعالیت خود را انجام دادند. مقادیر BDNF با روش الایزا سنجیده شد و داده­ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یک طرفه با α<0.05تحلیل شدند. یافته­های پژوهش حاضر نشان داد، مقادیر BDNF هیپوکمپ پس از ۸ هفته، در گروه­های تمرین استقامتی (۰٫۷۶۸=P)، تمرین تناوبی شدید (۰٫۱۳۵=P)، تمرین پر‌شدت (۰٫۱۶۳=P) و تمرین بر سطح شیب­دار (۰٫۱۷۲=P) نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری را نشان ندادند. هر چند  تمرین­های متفاوت ورزشی نتوانست موجب تفاوت معنادار سطوح BDNF شود، اما به نظر می­رسد، تمرینات ورزشی با شدت و فشار بالاتر می­تواند تغییر مقادیر BDNF هیپوکمپ را بیشتر تحت تأثیر قرار دهد.
کلیدواژگان

موش صحرایی بالغ؛ عامل نوروتروفیک مشتق از مغز؛ هیپوکمپ؛ تمرین استقامتی؛ تمرین تناوبی شدید؛ تمرین پر‌شدت؛ تمرین بر سطح شیب‌دار

متن کامل مقاله رایگان