تغییرات غلظت گرلین پلاسما در پاسخ به تمرینات ورزشی مقاومتی منظم

کمال عزیزبیگی; سیروان آتشک; کاوه بتوراک;

مجله پزشکی تبریز

زمینه و اهداف: با توجه به شیوع گسترده چاقی در ایران و در سراسر جهان و افزایش عوارض و بیماری های ناشی از آن، شناخت روشهای موثری که بتواند عوامل خطرزا و عوارض ناشی از آن را در افراد چاق کاهش دهد، می تواند کاربردهای بسیار مهمی از نظر بالینی داشته باشد. از این رو هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثرات ۱۲ هفته تمرینات ورزشی مقاومتی منظم بر غلظت گرلین (Ghrelin) پلاسما مردان چاق بود. مواد و روش ها: در یک کارآزمایی نیمه تجربی، ۲۰ مرد چاق ز بین افراد داوطلب، انتخاب و به طور تصادفی، در دو گروه تمرینهای مقاومتی (۱۰ نفر) و کنترل (۱۰ نفر) قرار گرفتند. افراد گروه تمرین مقاومتی، یک برنامه مقاومتی فزاینده را که شامل ۸ حرکت مقاومتی بود، ۳ جلسه در هفته و به مدت ۱۲ هفته انجام دادند. ۵ میلی لیتر خون پس از ۱۲ ساعت ناشتایی شبانه، در دو مرحله پیش از آزمون و ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی از ورید آنتی کوبیتال برای سنجش گرلین جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی همبسته و تی مستقل، در سطح معنی داری تحلیل شد. یافته ها: یافته های بیانگر این بود که بعد از ۱۲ هفته تمرینات ورزشی منظم، سطوح گرلین پلاسما در گروه تمرین کرده به طور معنی داری افزایش پیدا می کند در حالیکه این شاخص زیستی در افراد گروه کنترل بدون تغییر باقی می ماند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که انجام تمرینهای ورزشی طولانی مدت باعث افزایش معنی دار غلظت گرلین می شود. بنابراین پیشنهاد می شود این تمرینها به عنوان یک راهکار درمانی موثر و کم هزینه در کنترل چربی و ترکیب بدن مردان جوان چاق، مورد استفاده قرار گیرد. براین اساس، به مردان توصیه می شود به طور منظم به اجرای تمرینهای مقاومتی بپردازند.
کلید واژه ها: تمرینات مقاومتی، غلظت گرلین، مردان چاق

متن کامل مقاله رایگان