اثر ۶ هفته تمرين استقامتی بر سطوح اينترلوکين۱۰ در بافت تومور موش‌های ماده مبتلا به سرطان پستان

يعقوب شيری۱، دکتر حميد آقا علی نژاد*، دکتر رضا قراخانلو۳، صادق امانی شلمزاری۴ ، محمد امين ساعی

مجله غدد درون ریز و متابولیسم

مقدمه: تمرين‌های ورزشی مي­توانند از راه تنظيم و تعديل تعادل سيتوکينی در ريزمحيط تومور نقش حمايتی را در سرطان پستان ايفا نمايند. اينترلوکين ۱۰ سيتوکينی ضد التهابی و ضد رگ­زايی تومور است که نقش مهمی در روند بازداری رشد تومور دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تمرين‌هاي استقامتی بر ميزان IL-10 بافتي موش­های ماده مبتلا به سرطان پستان بود. مواد و روش­ها: ۲۰ سر موش بالب­سي ماده (۶ تا ۸ هفته­ای با ميانگين وزنی ۲±۱۴ گرم) خريداری و به شکل تصادفی در دو گروه کنترل و تمرين قرار گرفتند. گروه تمرين به مدت ۶ هفته تمرين‌های استقامتي (پنج جلسه در هفته، ۲۵ دقيقه، ۵۰% تا ۶۵% بيشينه اکسيژن مصرفی) را پس از آشناسازي موش­ها با محيط ورزشی و تزريق يک ميليون سلول­ سرطانی MC4-L2 انجام دادند. هر هفته يک­بار طول و عرض تومور توسط کوليس ديجيتالی اندازه­گيری شد. در پايان بافت تومور موش­ها برداشته شد و به سرعت منجمد، و در دماي۷۰- درجه‌ی سلسيوس نگه‌داری گرديد. نمونه تومور هموژنيزه شد و سپس با روش الايزا ميزان سيتوکين  IL-10در نمونه­ها بررسی گرديد. از آزمون تی مستقل به منظور مقايسه‌ی داده­های مربوط به دو گروه کنترل و تجربی استفاده گرديد. يافته­ها: يافته‌ها نشان داد مقدار IL-10 در گروه تمرين نسبت به گروه کنترل به طور معنی‌داری افزايش يافت (۰۵/۰P>). هم‌چنين، کاهش حجم تومور در گروه تمرين نسبت به گروه کنترل مشاهده گرديد. نتيجه‌گيری: IL-10 سيتوکينی ضد رگ­زا است. افزايش سطح اين سيتوکين همسو با کاهش حجم تومور بود. بنابراين تمرين استقامتی به احتمال زياد از راه تعديل سطح اين سيتوکين مي­تواند­ موجب کاهش رشد تومور گردد. با توجه به يافته‌های پژوهش حاضر مي­توان نتيجه‌گيری نمود تمرين‌های استقامتی نقش موثری در بازداری از رشد تومور در سرطان­های وابسته به استروژن دارد.
واژه‌های کلیدی: سرطان پستان، تمرين استقامتی، اينترلوکين ۱۰، حجم تومور،

متن کامل مقاله رایگان