محمد علی خانی ، علی اصغر نورسته، امیر حسین قربانی، حسن علی خانی، آسیه میرزا آقاجانی
نشریه مطالعات کاربردی علو م زیستی در ورزش
زمینه و هدف: هدف این پژوهش بررسی تاثیر ۸ هفته تمرینات ثبات مرکزی با توپ سوئیسی بر تعادل فوتبالیست های نوجوان بود. روش تحقیق: از بین کلیه ورزشکاران فوتبالیست ۱۲ تا ۱۵ سال حاضر در مدارس فوتبال شهر لاهیجان، ۳۰ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. گروه تجربی برنامه تمرینی شامل تمری نهای مرتبط با ثبات مرکزی را به مدت ۸ هفته با تکرار ۳ بار در هفته، به اجرا درآوردند. در چهار هفته اول، تمرینات مذکور، ۲ بلوک ۵ کوششی و در چهار هفته دوم، ۲ بلوک ۱۰ کوششی بود؛ در این مدت گروه کنترل تنها در کلا سهای فوتبال شرکت داشتند. تعادل ایستا و پویا به ترتیب با آزمون ایستادن لک لک و آزمون تعدیل شده ستاره ( Y) ارزیابی گردیدند. پس از بررسی طبیعی بودن توزیع میانگین داد هها با آزمون کولموگروف – اسمیرنوف، از آزمون t مستقل و وابسته برای مقایسه تغییرات بین گروهی و درون گروهی استفاده گردید و سطح معنی داری ۰۵ / p >0 درنظر گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد که اختاف معنی داری در تعادل ایستا بین دو گروه در پس آزمون وجود ندارد ( ۹۱ / p=0 ). در تعادل پویا اختاف معنی داری در دو جهت خلفی خارجی ( ۰۴ / p=0 ) و خلفی داخلی ( ۰۰۲ / p=0 ) در گروه تجربی پس از تمرینات مشاهده شد، اما در جهت قدامی پیشرفت معناداری بدست نیامد ( ۳۳ / p=0 ). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این تحقیق مربیان و معلمان م یتوانند از تمرینات ثبات مرکزی برای بهبود تعادل پویا در افراد نوجوان استفاده نمایند، وضعیتی که با بهبود اجرا، یادگیری بهتر، و کاهش آسیب های ورزشی همراه خواهد بود.
واژه های کلیدی: ثبات مرکزی، تعادل پویا، آزمون تعدیل شده ستاره.
متن کامل مقاله رایگان