بررسی اثر افزودن فنوفیبرات به سیمواستاتین در نتیجه تست ورزش بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر و اختلالات چربی خون

رضا کرباسی افشار, آیت شهماری, ایمان لطفیان, امین صبوری

زمینه و هدف: حوادث قلبی ناشی از بیماری عروق کرونر (CAD; Coronary Artery Disease) شایعترین علت مرگ و میر در دنیا می باشد. ایسکمی میوکارد و نارسایی قلبی ثانویه آن از مشکلات و عوارض شایع ضایعات عروق کرونر است. هدف از این مطالعه ارزیابی اثر آنتی ایسکمیک فیبراتها در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر می باشد.

روش کار: یک مطالعه کارآزمایی-بالینی برروی بیماران مبتلا به اختلال پروفایل چربی و CAD مراجعه کننده به بیمارستان بقیه الله تهران طی سالهای ۸۹-۱۳۸۷ انجام شد. ۱۲۴ بیمار به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند که گروه اول (۶۴ نفر) سیمواستاتین (mg/day 60-20) + فنوفیبرات (mg/day200) همراه رژیم غذایی و فعالیت ورزشی دریافت و گروه دوم (۶۰ نفر) سیمواستاتین (mg/day 60-20) همراه رژیم فوق به مدت یک سال دریافت کردند و بیماران مجددا ارزیابی شدند.

یافته ها: میانگین سنی بیماران ۵/۶±۳/۵۴ سال و ۲/۵۳% از بیماران مذکر بودند. اندکس metabolic equivalent در گروه اول از ۵/۰±۳۲/۴ به ۵/۰±۶۸/۵ و در گروه دوم از ۹/۰±۴۳/۴ به ۱/۱±۴۱/۴ تغییر یافت (بترتیب P<0/001 و P=0/121) و زمان ورزش از ۸۱/۱±۲۱/۵ به ۸/۱±۰۱/۶ دقیقه در گروه اول (P<0/001) و در گروه دوم ۲۶/۱±۴۳/۵ به ۲/۱±۲۳/۵ تغییر یافت (P=0/089). در هیچیک از بیماران عوارض جدی دارو مشاهده نشد.

نتیجه گیری: درمان کاهنده چربی با سیمواستاتین و فنوفیبرات کارکرد ایسکمی میوکارد را کاهش می دهد لذا توصیه میگردد در درمان اختلالات پروفایل چربی خون در بیماران با ریسک بالای حوادث قلبی عروقی مانند بیماریهای عروق کرونر علاوه بر استاتین از فیبراتها نیز به عنوان درمان مکمل استفاده شود.

کلمات کلیدی:بیماری عروق کرونر؛ دیس لیپیدمی؛ تست ورزش؛ سیمواستاتین؛ فنوفیبرات