أثير مصرف مقادير مختلف کافئين و يک وهله فعاليت وامانده‌ساز مقاومتی بر شاخص‌های آسيب عضلانی مردان واليباليست

علی ضرغامی خامنه* ، افشار جعفری
کارشناس‌ارشد دانشگاه تبريز

فیض

سابقه و هدف: نتايج برخی داده‌های علمی تأثيرات مثبت ترکيبات کافئينی بر تعديل علائم کوفتگی عضلانی تأخيری را گزارش کرده‌اند. تحقيق حاضر به‌منظور بررسی تأثير مصرف مقادير مختلف کافئين بر برخی از شاخص‌های آسيب عضلانی در سرم مردان واليباليست پس از يک جلسه فعاليت وامانده‌ساز مقاومتی انجام شد.

مواد و روش‌ها: ۳۰ مرد واليباليست (ميانگين سنی ۴۵/۱±۴۷/۲۱ سال، درصد چربی ۱۱/۳۴۷/۱۰ درصد و شاخص توده‌ی بدنی ۲۶/۱±۱۵/۲۳ کيلوگرم بر مجذور متر) در قالب يک طرح نيمه‌تجربی و دوسوکور به‌طور تصادفی در سه گروه مکمل (با ۶ و ۹ ميلی‌گرم به ازای هر کيلوگرم از وزن بدن کافئين) و شبه‌دارو (۶ ميلی‌گرم به ازای هر کيلوگرم از وزن بدن دکستروز) جايگزين شدند. آزمودنی‌ها ۴۵ دقيقه پس از مکمل‌دهی در يک برنامه فعاليت مقاومتی با وزنه (با ۸۰ درصد يک تکرار بيشينه تاحد واماندگی) شرکت نمودند. تغييرات شاخص‌های آسيب عضلانی (کراتين‌کيناز تام و لاکتات دهيدروژناز تام سرمی) طی سه مرحله (قبل، بلافاصله و ۲۴ ساعت پس از برنامه تمرينی) اندازه‌گيری شد.

نتايج: يافته ها نشان دادند که مصرف مقادير متفاوت کافئين دارای تأثير معنی‌داری بر سطوح افزايش يافته‌ی آنزيم‌های سرمی آسيب عضلانی بلافاصله پس از فعاليت در مقايسه با گروه شبه‎دارو نبودند (۰۵/۰<P). به‌علاوه، مصرف مقادير متفاوت کافئين توانايی لازم جهت تعديل تغييرات افزايشی شاخص‌های ۲۴ ساعته آسيب عضلانی مردان واليباليست ناشی از انجام يک جلسه فعاليت مقاومتی وامانده‌ساز را نداشت (۰۵/۰<P).

نتيجه‌گيری: در مجموع می‌توان گفت که مصرف مقادير مختلف کافئين اگرچه نمی تواند جلوی آسيب بيشتر را بگيرد، باعث تشديد شاخص‌های غيرمستقيم آسيب عضلانی نيز نمی شود.
واژه‌های كليدي: کافئين، کراتين کيناز، لاکتات دهيدروژناز، فعاليت مقاومتی، واليباليست،
متن کامل مقاله رایگان