تأثیر تمرینات مقاومتی بر شاخص‌های ریوی و ترکیب بدنی زنان چاق و دچار اضافه وزن مبتلا به دیابت نوع دو

رحیمه مهدی زاده ۱ ؛ سارا حاصلی۲
۱دانشیار فیزیولوژی ورزش، دانشکدۀ تربیت بدنی، دانشگاه شاهرود، شاهرود، ایران
۲کارشناسی‌ارشد فیزیولوژی ورزش، دانشکدۀ تربیت بدنی، دانشگاه شاهرود، شاهرود، ایران

نشریه علوم زیستی ورزشی

هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر تمرین مقاومتی بر عملکرد ریوی زنان چاق و دچار اضافه وزن مبتلا به دیابت نوع دو است. ۲۴ بیمار مبتلا به دیابت نوع دو با دامنۀ سنی ۵۵-۴۰ سال، میانگین شاخص تودۀ بدنی (BMI) 26/3±۱۶/۳۰ کیلوگرم بر متر مربع و قند خون ناشتای بیشتر از ۱۲۶ میلی­گرم در دسی­لیتر به‌طور هدفمند انتخاب شدند. پس از اندازه­گیری­های آنتروپومتریک و شاخص­های ریوی، آزمودنی­ها به‌طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. برنامۀ تمرینی به مدت ۱۲ هفته، هفته­ای ۳ روز و هر روز به مدت۶۰ تا ۷۵ دقیقه و با شدت ۴۰ تا ۸۰ درصد ۱RM انجام گرفت. شاخص­های ریوی از طریق اسپیرومتری ارزیابی شدند. برای مقایسۀ تفاوت­ها در پایان تمرین بین دو گروه از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. در پایان تحقیق بین وزن بدن (۰۰۱/۰ P=)، BMI  (۰۱/۰ P=)،  WC(001/0 P=)، WHR (004/0 P=)، FVC (001/0 P=)، FEV1 (001/0 P=)، FEV1/FVC (04/0 P=) و گلوکز ناشتای خون (۰۰۱/۰ P=) گروه­ها تفاوت معنا­داری مشاهده شد. براساس نتایج این تحقیق، برنامۀ­ تمرین ورزشی که موجب کاهش قند خون در افراد دیابتی شود، مداخلۀ درمانی مؤثری برای بهبود عملکرد ریوی به‌شمار می‌رود.

کلیدواژگان
تمرین مقاومتی؛ دیابت نوع دو؛ شاخص­های چاقی شکمی؛ عملکرد ریوی؛ قند خون ناشتا

متن کامل مقاله رایگان