تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی بر غلظت پلاسمایی مایونکتین در مردان چاق

علی رضا صفرزاده ۱؛ لیلا معظم وحید۲
۱استادیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده، علوم ورزشی، دانشگاه مازندران
۲کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه ازاد اسلامی واحد ساری، مازندران، ایران

پژوهشنامه فیزیولوژی ورزشی کاربردی

سابقه و هدف: مایونکتین از مایوکین­های تازه شناخته شده­ای است که بیشتر در عضله اسکلتی بیان می­شود و در جذب و اکسیداسیون اسید چرب در بافت چربی و کبد نقش دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر ۸ هفته تمرین مقاومتی دایره­ای بر سطوح پلاسمایی مایونکتین در مردان چاق بود.
مواد و روش­ ها: بیست و سه مرد چاق با میانگین سن ۵/۸ ± ۰/۳۷ سال، وزن ۲/۱۱ ± ۸/۹۵ کیلوگرم و شاخص توده­ی بدن ۵/۲ ± ۸/۳۱ کیلوگرم بر مترمربع به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کرده و به دو گروه کنترل (تعداد = ۱۱) و تمرین مقاومتی (تعداد = ۱۲) تقسیم شدند. آزمودنی­های گروه تمرین ۸ هفته تمرین مقاومتی دایره­ای با شدت ۵۰ تا ۸۵ درصد یک تکرار بیشینه را ۳ روز در هفته انجام دادند. شاخص­های پیکرسنجی و سطوح ناشتای نیم­رخ لیپیدی و مایونکتین پلاسما در ابتدا و پایان مطالعه اندازه­گیری شد. تحلیل آماری داده­ها با استفاده از آزمون­های t مستقل، t وابسته و همبستگی پیرسون در سطح معنی­داری ۰۵/۰ ≥ P انجام شد.
یافته ­ها: سطوح پلاسمایی مایونکتین در اثر ۸ هفته تمرین مقاومتی دایره­ای افزایش معنادار داشت (۰۰۸/۰ >P). این برنامه­ی تمرینی موجب کاهش معنی­دار وزن، BMI، درصد چربی و سطوح کلسترول تام پلاسمایی شد (۰۵/۰>P). هم­چنین کاهش نسبی در سطوح LDL-C مشاهده شد (۰۷/۰=P). ارتباط معناداری بین تغییرات سطوح پلاسمایی مایونکتین با تغییرات نیم­رخ لیپیدی یا شاخص­های پیکرسنجی مشاهده نشد.
بحث و نتیجه­ گیری: یافته­های تحقیق حاضر بیانگر آن است که تمرین مقاومتی دایره­ای می­تواند روش مداخله­ی موثری در افزایش سطوح پلاسمایی مایونکتین در مردان چاق باشد. به نظر می­رسد تغییرات سطوح پلاسمایی مایونکتین مستقل از تغییرات مقدار مطلق یا نسبی چربی بدن و یا تغییرات نیم­رخ لیپیدی باشد.

کلیدواژه ها
مایونکتین؛ تمرین مقاومتی؛ مردان چاق؛ نیم‌رخ لیپیدی

متن کامل مقاله رایگان