بررسی کارایی سه روش بازگشت به حالت اولیه بعد از مسابقه فوتبال در بازیکنان حرفه ای جوان
*فوتبال-ریکاوری-آب سرد* فیزیولوژی ورزشی و تندرستی ایران
جلیل رئیسی, محمد کرمی باصری
فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی
چکیده
هدف این پژوهش بررسی کارایی سه روش بازگشت به حالت اولیه فعال، آب سرد و حمام متضاد بعد از مسابقه فوتبال بر عملکرد بازیکنان جوان حرفه ای بود. ۲۵ نفر از فوتبالیست های جوان باشگاه فولاد مبارکه سپاهان در این پژوهش شرکت نمودند. جهت بررسی درک کوفتگی بازیکنان از پرسشنامه درک کوفتگی استفاده شد. به منظور سنجش عملکرد از آزمون سارجنت، هاف، سرعت دریبلینگ استفاده گردید. تحلیل نتایج حاکی از تاثیر معنی دار روش حمام متضاد نسبت به دو روش دیگر بود(۰٫۰۰۱ =p). سرعت دریبلینگ به طور معنی داری افزایش(۰٫۰۰۱ =p) و میزان درک کوفتگی بازیکنان به طور معنی داری کاهش یافت(۰٫۰۰۱= p). توصیه می شود ورزشکاران جهت تسریع در روند بازگشت به حالت اولیه بعد از هر مسابقه از روش حمام متضاد به طور متناوب ۳ دقیقه آب گرم با دمای ۳۵ تا ۳۸ درجه سانتیگراد و یک دقیقه آب سرد با دمای ۱۲ تا ۱۴ درجه و ۳ مرتبه استفاده نمایند.
واژگان کلیدی
بازگشت به حالت اولیه فعال- بازگشت به حالت اولیه آب سرد- حمام متضاد- فوتبال، فیزیولوژی ورزشی