بررسی پارامترهای نوسان مرکز فشار در تکلیف تعادلی ایستا و پویا با چشم بسته پس از چهار هفته گرم کردن ایستا در ورزشکاران ژیمناست ماهر

فرشته احمدآبادی، سید محسن آوندی *، عاطفه امینیان فر

مجله کومش
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی پارامترهای نوسان مرکز فشار در تکلیف تعادلی ایستا و پویا با چشم بسته پس از چهار هفته گرم کردن ایستا در ورزشکاران ژیمناست ماهر بود.

مواد و روش‌ها: در این پژوهش، ۱۶ ورزشکار زن ماهر (با میانگین سن ۴۵/۱±۶۲/۹ سال) به‌طور تصادفی در دو گروه (گرم‌کردن عمومی (کنترل) و گرم‌کردن عمومی+کشش ایستا) تقسیم شدند. پروتکل اول شامل ۱۰ دقیقه دویدن آرام و پروتکل دوم شامل جاگینگ و استفاده از حرکات کششی ایستا به‌مدت چهار هفته و سه بار در هفته انجام شد. قبل و بعد از چهار هفته فعالیت گرم کردن ایستا، شاخص‌های تعادل (قدامی- خلفی و داخلی- خارجی) در چهار وضعیت ایستا (با دو پا و با یک پا) و پویا (با دو پا و یک پا) با حذف ورودی‌های بینائی با استفاده از سیستم نیروسنج مجهز به ۷ دوربین و صفحه فشار (Kistler force plate) بررسی شد.

یافته‌ها: نتایج این پژوهش افزایش معنادار تعادل ایستا با دو پا و یک پا را با حذف ورودی‌های بینائی در وضعیت‌های تعادلی با پروتکل گرم کردن ایستا پس از چهار هفته نشان دادند (۰۰۱/۰=P)، اما تعادل پویا با دو پا و یک پا با پروتکل گرم کردن ایستا پس از چهار هفته به‌طور معناداری کاهش یافت (۰۰۵/۰=P).

نتیجه‌گیری: بررسی نتایج مطالعه نشان می‌دهد که انجام کشش‌های ایستا در بلند‌‌مدت می‌تواند تعادل ایستا با دو و یک پا را در ورزشکاران ژیمناست بهبود بخشد، اما از طرفی کنترل تعادل پویا با چشم بسته می‌تواند تحت تأثیر تمرینات کششی ایستا به‌صورت بلند‌مدت مختل شود و هنگام فعالیت‌های ورزشی فرد را در معرض آسیب‌های جدی قرار دهد.
واژه‌های کلیدی: گرم کردن ورزشی، تعادل وضعیتی، ورزشکاران، آسیبهای ورزشی

متن کامل مقاله رایگان