اثر محروميت از خواب بر پاسخ IgG سرم به فعاليت هوازی در دانشجويان مرد تربيت بدنی

ميرزاحسين نوروزی کمره^*، ناصر بهپور، وحيد تاديبی، اميرعباس منظمی ، سجاد ارشدی

يش زمينه و هدف: خواب فرآيندی بهبود بخش برای سيستم ايمنی است. موقعيت‌های زيادی وجود دارد که قبل از فعاليت ورزشی، ورزشکار دچار اختلال در خواب می‌شود. با اين حال، تأثير محروميت از خواب بر روی پارامترهای سيستم ايمنی در پاسخ به ورزش هنوز نامعلوم است. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر محروميت از خواب بر غلظت IgG سرم در پاسخ به فعاليت هوازی بود.

مواد و روش‌ها: در اين مطالعه نيمه تجربی ۱۰ نفر از دانشجويان تربيت بدنی مرد به طور داوطلبانه شرکت کردند. پژوهش در دو مرحله مجزا؛ يک مرحله کنترل و يک مرحله تجربی با فاصله دو هفته انجام شد. در مرحله کنترل، خواب نرمال و فعاليت هوازی و در مرحله تجربی، محروميت از خواب و فعاليت هوازی اعمال شد. فعاليت هوازی بر روی دوچرخه کارسنج به مدت ۳۰ دقيقه با شدت ۷۰ تا ۷۵ درصد حداکثر ضربان قلب بيشينه انجام شد. تغييرات غلظت IgG سرم در پيش آزمون، قبل و بعد از فعاليت هوازی در هر دو مرحله با آزمون آناليز واريانس دو طرفه در اندازه‌های مکرر و آزمون t وابسته با استفاده از نرم‌افزار spss آناليز شد.

يافته‌ها: نتايج نشان داد که محروميت از خواب تأثير معنی‌داری بر پاسخ IgG سرم به فعاليت هوازی نداشت (۱۳۰/۰=p). همچنين، يک جلسه فعاليت هوازی تأثير معنی‌داری بر غلظت IgG سرم ندارد (۳۵۷/۰=p). اما، محروميت از خواب موجب افزايش معنی‌داری در غلظت IgG سرم شد (۰۳۵/۰=p).

نتيجه‌گيری: محروميت از خواب تأثير معنی‌داری بر پاسخ غلظت IgG سرم به فعالیت هوازی ندارد.

واژه‌هاي كليدي: محروميت از خواب، سيستم ايمني، IgG، فعاليت هوازي،

دانلود رایگان مقاله