اثر تمرین ورزش استقامتی بر سطوح سرمی هورمون‎های جنسی و پارامترهای اسپرم موش‎های صحرایی پس از القاء دیابت توسط استرپتوزوتوسین- نیکوتین آمید

محمد پرستش، علی حیدریان پور *
گروه فیزیولوژی ورزشی‌، دانشگاه بوعلی سینا همدان

مجله پزشکی شهرکرد

زمینه و هدف: ﻫﺪف از ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، ﺑﺮرﺳﯽ اثر ۱۰ هفته تمرین استقامتی بر سطوح سرمی هورمون‎های جنسی و پارامترهای اسپرم موش‎های صحرایی پس از القاء دیابت توسط استرپتوزوتوسین- نیکوتین آمید بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی ۳۶ ﺳﺮ موش صحرایی از ﻧﮋاد ویستار ﺑﺎ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ وزن ۴۸±۲۰۰ ﮔﺮم ﺑﻪﻃﻮر ﺗﺼﺎدﻓﯽ در سه ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل سالم، کنترل دیابتی و دیابتی ﺗﻤﺮین استقامتی ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﺟﻬﺖ اﻟﻘﺎی دیابت ﭘﺲ از ۱۲ ﺳﺎﻋﺖ ﻧﺎﺷﺘﺎیی، از روش ﺗﺰریق درون ﺻﻔﺎﻗﯽ ۱۲۰ میلی گرم بر کیلوگرم ﻣﺤﻠﻮل نیکوتین آمید به همراه ۶۵ میلی گرم بر کیلوگرم ﻣﺤﻠﻮل STZ اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدید. یک ﻫﻔﺘﻪ ﭘﺲ از ﺗﺰریق STZ و نیکوتین آمید، ﭘﺮوﺗﮑﻞ ﺗﻤﺮین اﺳﺘﻘﺎﻣﺘﯽ ﺑﺎ ﺷﺪت ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﻪ ﻣﺪت ۱۰ ﻫﻔﺘﻪ اﻧﺠﺎم ﮔردید و ۲۴ ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ از آﺧﺮین ﺟﻠﺴه ی ﺗﻤﺮینی ﺣﯿﻮاﻧﺎت ﺗﺸﺮیح، اپیدیم چپ جهت بررسی پارامترهای اسپرم و سرم خون موش‎های صحرایی جهت بررسی هورمون‎های جنسی جمع آوری شدند. داده‎ﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزﻣﻮن ﺗﺤﻠﯿﻞ واریاﻧﺲ یک ﻃﺮﻓﻪ (one-way ANOVA) و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری ۰/۰۵ بررسی شدند.
یافته ‏ها: ۱۰ هفته تمرین استقامتی موجب کاهش معنی ‎دار قند خون گروه تمرین استقامتی نسبت به گروه کنترل دیابتی شد (۰/۰۱۳=P). همچنین تمرین استقامتی موجب افزایش معنی ‎دار سطوح سرمی تستوسترون (۰/۰۰۰=P)، LH (0/002=P) و FSH (0/029=P) در گروه تمرین استقامتی نسبت به گروه کنترل دیابتی شد. همچنین در پارامترهای اسپرم از جمله تعداد اسپرم (۰/۰۶۵=P) و مورفولوژی طبیعی (۰/۰۶۷=P) در گروه تمرین استقامتی نسبت به گروه کنترل سالم تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
نتیجه‌ گیری: به نظر می‎رسد تمرین استقامتی از طریق افزایش سطوح سرمی هورمون‎های جنسی تستوسترون و LH موجب بهبود پارامترهای اسپرم از جمله تعداد و مرفولوژی طبیعی اسپرم در موش‎های دیابتی نوع ۲ می‎شود.
واژه‌های کلیدی: دیابت نوع ۲، پارامترهای اسپرم، هورمون‎های جنسی، تمرین استقامتی.

متن کامل مقاله رایگان