عبدالحميد حاجی حسنی، اميرهوشنگ بختياری ، رزيتا هدايتی
مجله پزشکی کومش
سابقه و هدف: حدود ۷% جمعيت دنيا به ديابت مبتلا هستند و از عوارض گسترده آن رنج میبرند. مطالعات متعددی درباره اثرات مفيدتمرينات هوازی و مقاومتی بر فشار خون و ضربان قلب بيماران مبتلا به ديابت نوع ۲ موجود میباشد، با وجود اينکه تمرينات اکسنتريک موجب بهبود حجم ضربهای، برونده قلبی و اکسيژن مصرف شده و کاهش فشار بر سيستم قلبی-عروقي میشود، ولی تاکنون مطالعهای اثر تمرينات اکسنتريک بر اين شاخصها در بيماران ديابتيک را بررسی نکرده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر تمرينات اکسنتريک و کانسنتريک بر شاخصهای فشار خون و ضربان قلب بيماران ديابتيک نوع ۲ میباشد.
مواد و روشها: ۲۸ بيمار مبتلا به ديابت نوع ۲ بهطور تصادفی در دو گروه (۷مرد و ۷ زن در هر گروه)تمرينات اکسنتريک و کانسنتريک بهمدت ۸ هفته (۳ جلسه در هفته) با استفاده از تردميل قرار گرفتند. فشار خون سيستوليک، دياستوليک و ضربان قلب، قبل و بعد از دوره کنترل و مداخله در هر دو گروه بررسی گرديد.
يافتهها: دادهها نشان میدهد که تمرينات کانسنتريک (۰۰۵/۰P<) و اکسنتريک (۰۰۰۱/۰P<) موجب بهبود معنیدار فشار خون و ضربان قلب در بيماران مبتلا به ديابت میشوند ولی تمرينات اکسنتريک نسبت به کانسنتريک باعث کاهش معنیدارتری در فشار خون سيستوليک (۰۰۰۱/۰P<)، دياستوليک (۰۰۰۱/۰P<) و تعداد ضربان قلب (۰۰۰۱/۰P<) در اين دسته از بيماران میگردد.
نتيجهگيری: از يافتههای اين مطالعه به نظر میرسد که تمرينات اکسنتريک و کانسنتريک موجب بهبود ميزان فشار خون سيستوليک و دياستوليک و تعداد ضربان قلب بيماران مبتلا به ديابت نوع۲ میگردد ولی تمرينات اکسنتريک اثرات سودمند بيشتری نسبت به تمرينات کانسنتريک در اين بيماران دارند.
واژههای کلیدی: ديابت شيرين نوع ۲، ورزش، ورزش درمانی، فشار خون، ضربان قلب،
متن کامل مقاله رایگان