تأثیر تمرین هوازی در هوای آلوده به ذرات کربن سیاه بر بیان ژن‌های TLR4 و IL-1β در بافت قلب موش‌های صحرایی نر

بهزاد پاک راد۱ ؛ حمید آقا علی نژاد ۲ ؛ علیرضا زمانی۳ ؛ محمد فشی۴ ؛ بتول رضایی سراجی۵ ؛ زهرا رجبی۶
۱دانشجوی دکتری ‌فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تربیت‌مدرس
۲دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تربیت‌مدرس
۳استاد ایمونولوژی، دانشگاه علوم پزشکی همدان
۴استادیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه شهید بهشتی
۵دانشجوی دکتری تخصصی فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تربیت مدرس
۶کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تربیت مدرس

مجله فیزیولوژی ورزشی

پژوهش حاضر اثرات تمرین هوازی بر فاکتورهای التهابی قلب موش­های در­معرض ذرات کربن سیاه را مورد­بررسی قرار داده است. در این پژوهش، ۲۴ سر موش نر بالغ نژاد ویستار ۱۰ هفته­ای با میانگین وزنی ۹۷/۲۶±۲۹/۲۷۹ گرم به چهار گروه شش­تایی تقسیم شدند که عبارت هستند از: گروه کنترل (بدون تمرین هوازی و قرارگیری در­معرض­ PM10)، گروه تمرین هوازی (پنج جلسه در هفته و به­مدت چهار هفته)، گروه قرارگیری در­معرض PM10 کربن سیاه (پنج میلی­گرم در متر مکعب) و گروه تمرین هوازی همراه با قرارگیری در­معرض PM10 کربن سیاه. شایان­ذکر است که بیان ژن­های TLR4 و IL-1β در بافت قلب با استفاده از روش ­Real-Time PCR سنجیده شد. همچنین، جهت تعیین اختلاف معنادار بین گروه­ها از آزمون تحلیل واریانس دو­سویه و آزمون تعقیبی LSD با سطح معناداری ۰۵٫۰≥P استفاده گردید. یافته­ها نشان می­دهد که تمرین هوازی توانسته است افزایش بیان ژن IL-1β ناشی از PM10 را در بافت قلب مهار کند، اما در­مقایسه با گروه کنترل، بیان ژن IL-1β تنها در گروه آلودگی به­شکل معناداری بالاتر می­باشد (۰۴۶٫­P=0). نتایج به­دست­آمده­­ حاکی از آن­ است که چهار هفته قرارگیری در­معرض PM10کربن سیاه، به­شکل معناداری بیان ژن IL-1β را در بافت قلب افزایش می­دهد و این وضعیت با انجام تمرینات هوازی وخیم­تر نمی­گردد.
کلیدواژه ها
ورزش هوازی؛ PM10؛ التهاب؛ بافت قلب‌

متن کامل مقاله رایگان