هادی مرادی، سرکوت کلاهدوزی، فرهاد احمدی کانی گلزار، حسين عرب زاده قهيازی، فواد عسجدی ، خاطره رضوان
مجله پزشکی شهر کرد
زمينه و هدف: در مورد تأثير ترکيب تمرين مقاومتی با مکمل چای سبز بر عوامل خطر زای قلبی- عروقی مطالعات محدودی انجام شده است. اين تحقيق با هدف بررسی تأثير تمرين مقاومتی و مکمل چای سبز بر عوامل خطر زای قلبی- عروقی در مردان دارای اضافه وزن انجام شد. روش بررسی: در اين مطالعه کارآزمايی بالينی، ۳۰ مرد دارای نمايه توده بدنی (BMI) بين kg/m230-25 به صورت تصادفی در ۳ گروه ۱۰ نفری شامل گروه تمرين مقاومتی و مصرف مکمل چای سبز، گروه تمرين مقاومتی و گروه کنترل قرار گرفتند. تمرين مقاومتی شامل سه جلسه در هفته با شدت ۸۰%-۶۰% يک تکرار بيشينه به مدت ۸ هفته بود. مکمل چای سبز نيز به مقدار ۶ گرم در روز و در سه وعده مساوی مصرف می گرديد. نمونه های خون سياهرگی در مراحل پيش آزمون و پس آزمون برای تحليل نيم رخ ليپيدی و فيبرينوژن مورد استفاده قرار گرفت. يافته ها: مقادير کلسترول تام (۰۳۴/۰P=) و فيبرينوژن (۰۱/۰P=) در گروه مکمل نسبت به پيش آزمون تغيير معنی داری پيدا کرد. سطوح LDL، تری گليسريد و درصد چربی بدن در دو گروه مکمل و تمرين نسبت به پيش آزمون کاهش (۰۵/۰P<) و سطح HDL افزايش معنی داری پيدا کرد (۰۵/۰P<). در پس آزمون تفاوت معنی داری در درصد چربی بدن (۰۲۸/۰P=)، کلسترول (۰۱۴/۰P=)، تری گليسريد (۰۰۴/۰P=) و فيبرينوژن (۰۴۷/۰P=) در گروه مکمل نسبت به گروه تمرين مقاومتی مشاهده شد. اختلاف معنی داری در نسبت دور کمر به باسن و BMI در بين گروه ها مشاهده نشد (۰۵/۰P>). نتيجه گيری: هشت هفته تمرينات مقاومتی تغييرات مطلوبی در برخی از عوامل خطر زای قلبی- عروقی ايجاد کرد که می تواند باعث پيشگيری از ابتلا به بيماری های قلبی- عروقی در افراد دارای اضافه وزن گردد؛ اما ترکيب مکمل چای سبز و تمرين مقاومتی اثر بخشی بيشتری نسبت به تمرين مقاومتی به تنهايی داشته است.
واژههای کلیدی: چای سبز، تمرين مقاومتی، عوامل خطرزای قلبی – عروقی، اضافه وزن،