تأثیر تمرین تداومی بر محتوای پروتئینهای PPAR-γ و PRDM16 در بافت چربی موشهای صحرایی دیابتی دارای اضافه وزن
مریم شعبانی ، دکتر فرهاد دریانوش ، دکتر محسن ثالثی ، دکتر مریم کوشکی جهرمی ، دکتر علیاصغر فلاحی
گروه علوم ورزشی دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
مجله پزشکی قزوین
زمینه: پروتئینهای PPAR-γ و PRDM16 نقش کلیدی در سوخت و ساز بافت چربی و تبدیل بافت سفید به بافت چربی قهوهای هستند. هنوز نقش فعالیت ورزشی بر این دو پروتئین مهم در بافت چربی زیرجلدی بررسی نشده است.
هدف: این مطالعه هدف بررسی تأثیر تمرین تداومی بر محتوای پروتئینهای PPAR-γ و PRDM16 در بافت چربی موشهای صحرایی نر اسپراگداولی دیابتی دارای اضافه وزن انجام شد.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، 16 سر موش صحرایی نر 2 ماهه از نژاد اسپراگداولی با میانگین وزن 20±270 گرم انتخاب و به روش تصادفی به 2 گروه؛ تمرین (8 سر) و کنترل (8 سر) تقسیم شدند. گروه تمرینی 4 روز در هفته مطابق با برنامه تمرینی به مدت 8 هفته به فعالیت ورزشی پرداختند؛ در حالی که گروه کنترل هیچگونه برنامه تمرینی نداشتند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون تی مستقل استفاده شد.
یافتهها: افزایش معناداری در محتوای پروتئینهای PPAR-γ (0/004 =P) و PRDM16 (0/001 =P) در گروه تمرین نسبت به کنترل مشاهده شد.
نتیجهگیری: با توجه به افزایش محتوای پروتئینهای PPAR-γ و PRDM16 در بافت چربی به دنبال فعالیت ورزشی تداومی و نقشهای مهم این دو پروتئین در سوخت و ساز بافت چربی، فعالیت ورزشی هوازی میتواند یک مکانیسم مهم برای کاهش این بافت در افراد چاق و تبدیل بافت سفید به قهوهای باشد.
واژههای کلیدی: بافت چربی، موش های صحرایی، ورزش، PPAR-γ، PRDM16
پاسخ دهید