اثر شش هفته تمرین استقامتی و مصرف مکمل جینسینگ بر فاکتورهای رشد اندوتلیال عروق و مشتق از پلاکت در سرم دانشجویان زن غیر ورزشکار

علیرضا براری، آسیه عباسی دلویی *، عزت دوروکی

مجله کومش

هدف: هدف از تحقیق حاضر تعیین اثر شش هفته تمرین استقامتی و مصرف مکمل جینسینگ بر فاکتور رشد اندوتلیال عروق  (Vascular endothelial growth factor, VEGF) و فاکتور رشد مشتق از پلاکت (Platelet-Derived Growth Factor, PDGF)  سرم دانشجویان زن تمرین نکرده بود.

مواد و روش‌ها: در این تحقیق ۳۲ دانشجوی زن غیرورزشکار از دانشگاه گرگان با میانگین سنی ۲±۲۰ به صورت تصادفی به چهار گروه تمرین استقامتی، تمرین استقامتی-جینسینگ، جینسینگ و کنترل تقسیم شدند. تمرینات استقامتی (دویدن تناوبی با شدت ۶۰-۸۰٪ ضربان قلب بیشینه) به مدت شش هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه به مدت ۷۰ دقیقه اجرا شد. عصاره گیاه جینسینگ به مقدار ۵ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن آزمودنی در روز و به مدت شش هفته به صورت خوراکی مصرف شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد شش هفته تمرین استقامتی و مصرف مکمل جینسینگ بر سطوح VEGF تاثیر معنی‌داری ندارد. با این وجود، نتایج نشان داد بین سطوح PDGF قبل و بعد از دوره تمرینی در گروه تمرین استقامتی (۰۱۵/۰=P)، تمرین استقامتی-جینسینگ (۰۰۴/۰=P) و جینسینگ (۰۱۶/۰=P) اختلاف معنی‌داری وجود دارد. هم‌چنین تفاوت معنی‌داری بین سطوح PDGF گروه‌های تحقیق وجود داشت (۰۰۰/۰=P). همچنین نتایج نشان داد که بین سطوح PDGF گروه تمرین استقامتی با تمرین استقامتی-جینسینگ (۰۰۰/۰=P)، و جینسینگ (۰۰۲/۰=P) تفاوت معنی‌داری وجود داشت، اما بین سطوح PDGF گروه تمرین استقامتی و کنترل تفاوتی مشاهده نشد (۲۷۱/۰=P).

نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تمرین استقامتی احتمالاً می‌تواند موجب بهبود فرآیند آنژیوژنز شود. هم‌چنین مکمل جینسینگ احتمالاً می‌تواند بر سطوح فاکتورهای آنژیوژنیک تاثیرگذار باشد. با این حال، برای اظهار نظر قطعی نیاز به مطالعات بیش‌تری می‌باشد
واژه‌های کلیدی: تمرین، فاکتور رشد اندوتلیال عروق، فاکتور رشد مشتق از پلاکت

متن کامل مقاله رایگان