فعالیت ورزشی، سیستم ایمنی و کروناویروس
*فیزیولوژی ورزشی و تندرستی ایران*
فیزیولوژی ورزش
مهدیه ملانوری شمسی۱؛ صادق امانی
۱دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
۲استادیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران
چکیده
سندروم حاد تنفسی جدید یعنی کروناویروس-دو (SARS-CoV2)، ایجادکنندة بیماری کووید ۱۹ (COVID-19) بهعنوان یک بیماری همهگیر تهدیدکنندة جوامع بشری از جنبههای متفاوت است. بهنظر میرسد درحالحاضر، راهبرد اصلی مدیریت کروناویروس پیشگیری از ابتلا به آن است. فعالیتهای ورزشی با شدت متوسط علاوهبر ارتقای آمادگی جسمانی، باعث تقویت پاسخهای سیستم ایمنی سلولی و هومورال بهویژه در افراد با ضعف سیستم ایمنی درمعرض خطر عوارض کروناویروس مانند افراد مسن، افراد چاق و دارای بیماریهای مزمن میشوند؛ بنابراین، انجامدادن فعالیتهای ورزشی بهصورت منظم در طول عمر میتواند راهبردی مؤثر برای پیشگیری از بیماری ویروسی مانند کووید-۱۹ باشد. ازطرفی، قرنطینة خانگی و استفادهنکردن از اماکن ورزشی عمومی باعث کاهش میزان آمادگی جسمانی، اختلال در ریتم شبانهروزی، اختلال در خواب، افسردگی، افزایش رفتارهای بیتحرکانه و برهمخوردن تعادل انرژی دریافتی و مصرفی میشوند که تمامی این موارد با ضعف سیستم ایمنی و خطر عوارض شدیدتر حاصل از بیماری کووید ۱۹ همراهاند. فعالیت بدنی با شدت متوسط در خانه در زمان شیوع این بیماری میتواند راهبردی مؤثر در مقابله با این عوارض باشد. همچنین، فعالیت بدنی با شدت متوسط بهصورت مستقیم از طریق تقویت سیستم ایمنی، ارتقای دفاع آنتیاکسیدانتی و تقویت پاسخهای ضدالتهابی و نیز بهصورت غیرمستقیم از طریق کاهش اضطراب، بهبود خلقوخو، تعدیل نیمرخ چربی و حساسیت انسولینی، در ارتقای سیستم ایمنی و مقابله با عوارض کروناویروس مؤثر است.
کلیدواژهها
بیماری کووید-۱۹؛ ورزش در خانه؛ عفونت مجاری فوقانی تنفسی؛ عفونت ویروسی؛ فعالیت هوازی؛ لکوسیت، فیزیولوژی ورزش